۹ مطلب در شهریور ۱۳۹۶ ثبت شده است

نمی توان هم نظریه را تکفیر کرد و هم نقشه ها را پذیرفت.

مامور انکیزیسیون                    بندر های شمال ایتالیا برای کشتی های خود، مقادیر روزافزونی از نقشه های آسمان آقای گالیله سفارش می دهند. باید از آن ها تمکین کرد، چون منافع مادی در میانست.

 

پاپ                                          ولی این نقشه های آسمان متکی بر عقاید کفرآمیز اوست. این نقشه ها درست مربوط به همان ستارگانی است که حرکت آن ها فقط با پذیرفتن نظریه او قابل قبول است. نمی توان هم نظریه را تکفیر کرد و هم نقشه ها را پذیرفت.

 

مامور انکیزیسیون                    چرا نمی توان؟ جز این کاری نمی توان کرد.

  • محمد صادق
  • پنجشنبه ۱۶ شهریور ۹۶

ایمانشان را از خدا برگرفته اند و متوجه قطب نما کرده اند.

مامور انکیزیسیون                    معلوم نیست چرا نجوم، علمی که با زندگی سروکاری ندارد، ناگهان این همه مورد توجه قرار گرفته است. نحوه حرکت این کرات برای ما چه اهمیتی دارد؟ با این حال در سراسر ایتالیا احدی نیست، حتی پست ترین مهترها، که با پیروی نامعقول از این فلورانسی، درباره تحولات زهره پرچانگی نکند و در عین حال به یاد مطالب زیادی که در مدارس و سایر مراجع همچون عقایدی تزلزل ناپذیر عنوان میشود، نیفتد و آنها را بیجا و مزاحم نداند. اگر همه‌ی این کسان که طبع ضعیفشان به هر گونه افراط تمایل دارد، تنها به عقل خود که این دیوانه تنها داورش می داند، ایمان بیاورند، چه خواهد شد. آیا وقتی که چند بار از خود بپرسند آیا راستی خورشید بر فراز جبعون ایستاده، سرانجام شک پلید آنها باعث نخواهد شد که صدقه هم ندهند؟ از وقتی که بر دریا ها کشتی می رانند – و من هیچ مخالفتی با این امر ندارم – ایمانشان را از خدا برگرفته اند و متوجه گلوله ای برنجی که اسمش را قطب نما گذاشته اند، کرده اند.

 

 

زندگی گالیله – برتولت برشت – ص ۲۵۳ و ۲۵۴

  • محمد صادق
  • پنجشنبه ۱۶ شهریور ۹۶

آنکه حقیقت را میداند و آن را دروغ می‌نامد، تبهکار است.

گالیله                       این را از من بشنوید: آنکه حقیقت را نمی داند فقط بیشعور است، اما آنکه حقیقت را میداند و آن را دروغ می‌نامد، تبهکار است.

 

 

زندگی گالیله – برتولت برشت – ص ۲۲۱

  • محمد صادق
  • پنجشنبه ۱۶ شهریور ۹۶

همه‌ی عقاید با هم یکسانند و آدم همانطور که دچار امراض میشود، دچار عقاید هم میشود.

ژسیکا                 و حتما باید آدمهایی را که عقاید شما را ندارند کشت؟

هوگو                  گاهی.

ژیسکا                 اما بگو ببینم تو چرا عقاید لویی و اولگا را قبول کرده ای؟

هوگو                  چون عقایدشان درست است.

ژسیکا                 ولی هوگو، فرض کن تو سال گذشته به جای اینکه لویی را ببینی، هوده رر را دیده بودی. آن وقت عقاید او را درست خیال می کردی؛ همچه نیست؟

هوگو                  تو دیوانه ای.

ژسیکا                 چرا؟

هوگو                  آدم وقتی به حرفهای تو گوش کند، خیال می کند همه‌ی عقاید با هم یکسانند و آدم همانطور که دچار امراض میشود، دچار عقاید هم میشود.

 

 

دستهای آلوده – ژان پل سارتر –  ص ۱۲۷

  • محمد صادق
  • چهارشنبه ۸ شهریور ۹۶

تو به دو زبان فکر می کنی.

 

هاینریش              کسی خائن است که خیانت بکند. و تو به هر دری بزنی من خیانت نخواهم کرد.

 

گوتز                  کسی خیانت می کند که خائن باشد، و تو خیانت خواهی کرد. آره، جانم. اصلا تو مدتهاست که خائنی: دو گروه در مقابل هم قرار گرفته اند و تو مدعی هستی که به هر دو تعلق داری. پس تو دو دوزه بازی می کنی، پس تو به دو زبان فکر می کنی: رنج مردم فقیر را به زبان لاتین کلیسا می گویی ٬٬آزمون٬٬ و به زبان آلمانی می گویی ٬٬ظلم٬٬.

 


شیطان و خدا – ژان پل سارتر – ص ۶۱

  • محمد صادق
  • يكشنبه ۵ شهریور ۹۶

اما می خواهید همانطور که هست، نجاتش بدهید.

هوده رر              در سال ۱۹۴۲ که پلیس، آدمهای شما و نفرات ما را تعقیب می کرد و شما توطئه‌هایی علیه نایب السلطنه ترتیب داده بودید و ما در صنایع جنگی خرابکاری می کردیم، وقتی یک عضو پانتاگون با یکی از بچه های حزب ما برخورد می کرد، همیشه قضیه از این قرار بود که فقط یکی از دو حریف در میدان باقی می باند. چطور شده که شما امروز می خواهید یک دفعه همدیگر را در آغوش بکشیم، چرا؟

 

شاهزاده               به خاطر مصلحت وطن.

 

هوده رر              چرا همین مصلحت در سال ۴۲ وجود نداشت؟ (کمی سکوت) آیا برای این نیست که روسها ژنرال پاولوس را در استالینگراد شکست داده‌اند و قوای آلمان در حال باختن جنگ هستند؟

 

شاهزاده               مسلم است که تحول جنگ موقعیت تازه‌ای را به وجود آورده است، اما من فکر نمی کنم که ...

 

هوده رر              برعکس من مطمئنم که شما خیلی هم خوب می دانید. شما می خواهید ٬٬ایل لیر٬٬ را نجات بدهید؛ این را قبول دارم؛ اما می خواهید همانطور که هست، نجاتش بدهید. با عدم مساوات اجتماعی آن و با برتریهای طبقاتی که دارد.

 

دستهای آلوده – ژان پل سارتر – ص ۱۰۴

  • محمد صادق
  • شنبه ۴ شهریور ۹۶

وقتی که احمق بودم تمام کارهایم به دلخواه من بود.

پوتینوس                   کلئوپاترا! آنچه به من گفته اند صحیح است. تو عوض شده‌ای.

کلئوپاترا                   اگر تو هم مدت شش ماه را هر روز با سزار گفت‌وگو کنی عوض خواهی شد.

پوتینوس                   همه جا سر زبانهاست که تو مفتون این پیرمرد شده‌ای.

کلئوپاترا                   مفتون؟ معنی این کلمه چیست؟ تحمیق شده؟ آه، نه. ولی ای کاش چنین بودم.

پوتینوس                   آرزو می کنی که احمق بودی؟ چرا؟

کلئوپاترا                   وقتی که احمق بودم تمام کارهایم به دلخواه من بود. به جز کتک خوردن از دست فتاتاتیتا و حتی در آن مورد هم گاهی فریبش می دادم و پنهانی کاری می کردم که برایم ممنوع کرده بود. حالا که سزار از من موجودی عاقل ساخته، دیگر دلخواه یا غیردلخواه من برایم مطرح نیست بلکه همیشه تصمیمی را به اجرا می گذارم که انجام آن ضرورت دارد و دیگر وقت آن را ندارم ببینم دلخواه من چیست. در این کار شادمانی نیست ولی بزرگی چرا.

 

 

سزار و کلئوپاترا - جرج برنارد شاو – ص ۱۱۲

  • محمد صادق
  • شنبه ۴ شهریور ۹۶

چرا مُرد؟

زن                    (ناستی را می بیند، دست از دعا می کشد و با شادی می گوید) ناستی! ناستی!

ناستی                 از من چه می خواهی؟

زن                    ای نانوا، بچه‌ی من مرد. لابد تو می دانی چرا مرد، تو که همه چیز را می دانی.

ناستی                 بچه‌ی تو مرد، برای اینکه پولدارهای شهر ما بر ضد اسقف اعظم که ارباب پولدار آنهاست شورش کرده‌اند. وقتی پوادار ها با هم می جنگند فقیرها باید کشته بشوند.




نمایشنامه شیطان و خدا - ژان پل سارتر - ص ۲۵

  • محمد صادق
  • شنبه ۴ شهریور ۹۶

این دلیل نمی شود که وقتی صدا می زنم فرار کنی.

زن                    (چشمش به کشیش می‌ افتد) کشیش! کشیش! (کشیش فرار می کند. زن فریاد می زند.) به این تندی کجا می روی؟

هاینریش             (می ایستد.) من دیگر چیزی ندارم که صدقه بدهم. هیچ چیز، هیچ چیز ندارم! هر چه داشتم داده ام.

زن ‍                   این دلیل نمی شود که وقتی صدا می زنم فرار کنی.
هاینریش             (خسته و ناتوان بسوی او می آید.) گرسنه ای؟

زن                    نه.



نمایشنامه شیطان و خدا - ژان پل سارتر - ص ۲۲

  • محمد صادق
  • شنبه ۴ شهریور ۹۶